"Sürpriz son diye buna denir"Korku sineması son zamanlarda katil çocuk kimliğini kullanmaya başladı. Bu blogda incelemesi bulunan "Histeri"ye ek olarak, "Kan gölü (Eden Lake) " de aynı dönemde gösterime girdi. Son katil çocuğumuz ise Esther.
Evdeki Düşman'ın yönetmeni, yine blogda incelemesini bulabileceğiniz Mumya Evi'nden tanıdığımız Jaume Collet-Serra. Filmin girişi, hamile olanların izlememesi gereken bir sahneyle açılıyor. Başarısız olan bir gebeliğin ardından, bir erkek bir de sağır kızları olan Kate ve John çifti, acılarını unutmak için, Rus asıllı Esther'i evlat ediniyorlar. Aileye katılan bu yabancı konusu farklı okumaya müsait. Esther'in ABD vatandaşı değil de Rus asıllı olması yabancılaşmayı arttıran bir özellik. (Belki yabancı düşmanlığı.)
Acılarını yaşamak yerine yaptıkları tercih, Kate ve John çifti için daha büyük acılara neden oluyor. Çünkü Esther'ın bir sorunu var. Tıpkı çizdiği resimlerin mavi ışıkta başka resimlere dönüşmesi gibi, sevimli görünen EstHer da aslında içinde başka bir ruh taşıyor.
Film, kimin ölüp kimin kalacağı konusunda izleyiciyi ters köşeye yatırmasına ek olarak başka bir sırra da sahip. Esther'in derdini filmin sonunda öğrendiğimizde 6.His ve Testere filmlerini bile geride bırakacak bir sürprizle karşılaşıyoruz. Filmin belki de en ürkütücü sahnesi bu sırrın açıklandığı ve kameranın bize gerçekleri gösterdiği sahneler.
"Evdeki Düşman" içinde kimi zaman klişeleri barındıran, kimi zaman diğer filmleri anımsatan sahnelere sahip. Örneğin filmin sonundaki diyalog, akla hemen "Halka 2" yi getiriyor. Düşünüldüğünde aslında "Halka" da, aile arayan bir çocukla ilgili.
Gelelim filmin en övgüye değer yanına.Tabi ki Esther'ı canlandıran 12 yaşındaki oyuncu Isabelle Fuhrman. Aksanlı konuşmayı ve dilsiz alfabesini öğrenen oyuncu sıcak görünüp buz olmayı çok iyi başarıyor. Ne diyelim? Dışı bizi, içi Esther'i yakar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder